Hashimoto, znane również jako choroba Hashimoto, jest przewlekłą autoimmunologiczną chorobą tarczycy. Jest to najczęstsza przyczyna niedoczynności tarczycy. Choroba Hashimoto rozwija się, gdy układ odpornościowy organizmu atakuje tarczycę i powoduje zapalenie tarczycy, prowadzące stopniowo do uszkodzenia tkanek gruczołu.
W przypadku choroby Hashimoto, limfocyty T i komórki B w układzie odpornościowym organizmu produkują przeciwciała, które niszczy komórki tarczycy. To uszkodzenie prowadzi do zmniejszenia produkcji hormonów tarczycy, takich jak tyroksyna (T4) i trójjodotyronina (T3), które są niezbędne do prawidłowego działania wielu funkcji organizmu.
Objawy
Choroba Hashimoto zazwyczaj rozwija się stopniowo i może przebiegać latami, początkowo bezobjawowo lub z objawami niespecyficznymi, takimi jak zmęczenie, przyrost masy ciała, suchość skóry, depresja, problemy z koncentracją i pamięcią, uczucie zimna, bóle mięśni i stawów. Ważne jest, aby zdiagnozować i rozpocząć leczenie choroby Hashimoto jak najszybciej, ponieważ niedobór hormonów tarczycy może prowadzić do różnych problemów związanych z metabolizmem, układem sercowo-naczyniowym, układem trawiennym, układem nerwowym i płodnością.
Diagnoza i leczenie
Diagnostyka choroby Hashimoto obejmuje badanie poziomu hormonów tarczycy we krwi, a także badanie obecności przeciwciał przeciwko tarczycy, takich jak przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie (TgAb) i przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej (TPOAb). Obecność tych przeciwciał w organizmie może potwierdzić rozpoznanie choroby Hashimoto.
Leczenie choroby Hashimoto opiera się na stałym stosowaniu syntetycznych hormonów tarczycy, takich jak lewotyroksyna, które pomagają uzupełnić niedobór hormonów naturalnie produkowanych przez tarczycę. Czasami konieczne jest również leczenie innych objawów, takich jak problemy z płodnością, zaburzenia nastroju lub problemy z wagą.