Nadczynność tarczycy, znana również jako nadczynność tarczycowa lub nadczynność hormonalna, jest stanem, w którym gruczoł tarczycy produkuje i uwalnia nadmiar hormonów tarczycy, zwanych tyroksyną (T4) i trójjodotyroniną (T3), do krwiobiegu. Ten nadmiar hormonów tarczycy prowadzi do przyspieszonego metabolizmu organizmu, co może wywoływać różnorodne objawy i komplikacje zdrowotne.
Przyczyny
Nadczynność tarczycy może być spowodowana różnymi czynnikami, takimi jak choroba Gravesa-Basedowa, stan zapalny tarczycy (tyreodystrofia), wole guzkowe lub efekt uboczny niektórych leków. Choroba Gravesa-Basedowa jest najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy i jest wynikiem nieprawidłowej reakcji układu odpornościowego, w której przeciwciała atakują tarczycę, pobudzając ją do nadprodukcji hormonów tarczycy.
Objawy
Objawy nadczynności tarczycy mogą być różnorodne i obejmują:
– nadmierne pocenie się,
– tachykardię (przyspieszone bicie serca),
– drżenie dłoni,
– utratę masy ciała pomimo zwiększonego apetytu,
– zmęczenie i osłabienie,
– trudności ze snem i bezsenność,
– nieregularne miesiączki u kobiet,
– nadwrażliwość na ciepło,
– łamliwe paznokcie,
– zaburzenia koncentracji i pamięci,
– drażliwość i niepokój,
– obrzęk oczu (w przypadku choroby Gravesa-Basedowa).
W przypadku podejrzenia nadczynności tarczycy, lekarz może przeprowadzić serię badań diagnostycznych, takich jak badanie poziomu hormonów tarczycy, badanie ultrasonograficzne tarczycy, scyntygrafię tarczycy czy biopsję. Na podstawie wyników tych testów zdiagnozowany zostaje rodzaj nadczynności tarczycy i podejmuje się odpowiednie leczenie.
Leczenie
Leczenie nadczynności tarczycy zależy od jej przyczyny, ale najczęściej jest to kombinacja leków, terapii jodem radioaktywnym, a w niektórych przypadkach konieczne może być usunięcie chirurgiczne tarczycy. Leczenie ma na celu normalizację poziomu hormonów tarczycy, zwiększenie komfortu pacjenta i minimalizację ryzyka powikłań. Regularne monitorowanie poziomu hormonów tarczycy jest częścią terapii, ponieważ nadczynność tarczycy może być stanem przewlekłym, który wymaga długotrwałej kontroli.